Çocukluğumun değil bu zamanın Ramazanlarını konuşmayı severim ben..

Yine yeni bir Ramazan’a bizleri kavuşturan Rabbimize hamdolsun.

Oruç tutmak dışında geceyi ve günü bereketli kılmayı bize öğreten, yalnızca mideden oluşmadığımızı bize hatırlatan bir sürece daha girdik inşallah…

Hayırlısıyla idrak edebilmeyi, insana ait zaafların en az birini terkedebilmeyi,yenilenmeyi,değişebilmeyi nasip etsin Rabbim bize…

Pek çok kişinin aksine çocukluğumun değil bu zamanın Ramazanlarını konuşmayı severim ben. Çocukluğun pide taşıyan eli olmaktansa bu zamanın dua edeni olmayı öncelerim.

 Hızla geçen zamanın içinde zamanı bereketlendiren,dakikaları anlamlı kılan , yapılan ibadetleri bir kaç misliyle sevindiren,yaralarımıza ve yaralılara merhem olan bu zamanı -dili geçmiş zamanlara hapsetmeye kıyamıyorum da aynı zamanda…

Dediğim gibi inşallah bize, anne-babalığımıza-eşliğimize- evlat yanımıza-dostluğumuza iyi gelsin bu ay…En önemlisi büyük büyük laflar ederken,acziyetimizi farkettirsin.Farkettirsin ki en önemli gücümüz olan duaya sığınmayı öğretsin. Kalpleri döndüren Allah’tır…

 O “ol” der olur…Her şeyi “O”ndan istemeyi, “O”nun rızasını kazanmak için yapabilmeyi nasip etsin her birimize…

Dualarda buluşmak üzere…Belki de ruhumuzu bayramlara eriştiren hiç tanımadığımız birinin bizim için yaptıgı duadır,kim bilir?

Hayırlı Ramazanlar efendim…

Tuğba Akbey İnan